“Het was niet makkelijk om toe te geven dat ik mijn sombere gevoelens niet zelf kon oplossen. Toen ik steeds meer last kreeg van angstige spanningsklachten, me niet meer kon concentreren en het gevoel had dat ik overvallen zou worden door mijn eigen woede zette ik eindelijk de stap naar de huisarts. Zij nam mijn klachten heel serieus en verwees me door voor specialistische hulp, maar vertelde ook direct dat hier lange wachttijden voor zijn. Intussen sprak ik ook met de POH GGz, die voorstelde dat ik deel zou nemen aan de WachtVerzachter. Ik was heel blij dat ik direct kon instromen en er letterlijk en figuurlijk in beweging kwam. Het doet me goed om mensen te ontmoeten die begrijpen wat ik meemaak. Wat een opluchting dat ik niet de enige ben die zo met zichzelf in de knoop zit! Bij de WachtVerzachter kan ik mezelf zijn en ik voel me er gehoord en gezien.”

Renée: “Als slachtoffer van huiselijk geweld loop je zoveel meer op dan een blauw oog. Schaamte, spijt en schuldgevoel, vooral. Hoe heb ik zo dom kunnen zijn? Ik herken dat zelf ook: ik was door iedereen voor mijn ex-man gewaarschuwd, hij had een kwade dronk. Maar ik was ervan overtuigd dat ik hem met al mijn liefde wel van zijn problemen af zou helpen. Na de eerste klappen had hij zo’n spijt, hij zou het nooit meer doen. Omdat ik hem geloofde raakte ik steeds meer mensen om me heen kwijt. Uiteindelijk had ik niemand meer toen ik vluchtte. Ik moest helemaal opnieuw beginnen. Ik veel last van boosheid op mijn ex-man en ook van zelfmedelijden. Totdat ik doorkreeg dat het geen zin heeft om naar de ontstaansgeschiedenis te kijken, daar zit de oplossing niet. In het leven kun je alleen vooruit.
Ik vind het fijn om als ervaringsdeskundige een soort praatpaal voor Chantal te zijn. Ik geef haar alleen advies als zij daarom vraagt. Dan denk ik vanuit mijn eigen ervaringen graag met haar mee. Ik weet wat het is om bang te zijn en te verlangen naar rust. Net zoals ik, wil Sharon scheiden van haar partner. Ik steun haar daar zowel in praktisch als emotioneel opzicht bij, bijvoorbeeld door haar te helpen met de voorbereiding op het eerste gesprek met de advocaat. Door ons contact, helpen we elkaar verder bij het vinden van dat wat nodig is om een steeds beter bestaan op te bouwen.” 

“Het doet me zo goed om vanuit mijn eigen ervaring met depressieve gevoelens, iets toe te kunnen voegen aan de begeleiding. Met mij gaat het op dit moment behoorlijk goed, maar ik ben en blijf alert. Ik weet inmiddels ook meer over mijn triggers en hoe ik daarmee om moet gaan. Bij anderen zijn er weer andere alarmbellen. In de training heb ik leren luisteren zonder te oordelen en zonder voorschriften. Ik bied gewoon een luisterend oor en als de ander het wil, geef ik advies vanuit mijn eigen ervaring.
Door het helpen van anderen ervaar ik zingeving. Ik weet heel goed hoe ingewikkeld het leven wordt als je de grip verliest en hoeveel stress de chaos die dan ontstaat oplevert. Als je dat kunt verminderen en er tegelijk voor kunt zorgen dat het niet nog erger wordt, kan iemand beter voorbereid aan zijn of haar herstel werken als de behandeling eenmaal begint.”